Waarheden over Trump en Biden

Een welkome afwisseling in het nieuws dat voor 80% wordt beheersd door corona: het debat Trump-Biden. Wat het debat zelf betreft sluit ik me aan bij de termen die deskundigen eraan toedichten: een kroeggevecht, niet presidentieel waardig gekissebis, bejaarde pubers, een schande voor de USA etc. Twee dingen begonnen me steeds meer te verbazen toen ik probeerde het hele debat uit te kijken. Ten eerste dat vier jaar geleden bijna 60 miljoen Amerikanen voor een liegende labbekak hebben gestemd en (erger nog) dat hij nog steeds kans maakt om opnieuw te worden gekozen. Ten tweede hoe is het mogelijk is dat er uit alle 28 kandidaten voor de democratische kandidatuur gekozen is voor een vermoeid-ogende suffe man met de uitstraling van een pissebed.

 

Toen bedacht ik: dit is de tand des tijds. Ik realiseer me dat Baudet, Wilders en het foute deel van de VVD- en CDA-achterban inmiddels ook genoeg stemmen hebben om Trumpachtige toestanden in Nederland te beginnen. En dat de Klavers, Kagen, Marijnissen en Aschers net als Biden, te weinig charismatisch het sociale alternatief verdedigen. Terwijl we toch al sinds Fortuyn weten dat we het populisme niet kunnen stoppen met Melkertachtige arrogantie.

 

Domheid en leugens zijn het gif waar we de afgelopen twee decennia mee hebben te kampen. Kwaliteitsmedia zoals bv de NYT, CNN en de Washington Post worden weggezet als oplichters. Twitter (zonder fact check) wordt als belangrijkste medium gebruikt. De leugens en valse beweringen van Trump zijn volgens the Guardian de 20.000 gepasseerd. En nog lijken er tientallen miljoenen Amerikanen bereid om op deze gek te stemmen. Dat is de domheid. De domheid die ook in Nederland een studentikoze praatjesmaker en een geblondeerde roeptoeter een schare van volgelingen heeft bezorgd.

 

Maar op hen afgeven maakt ze alleen maar sterker. Het progressieve deel van Nederland leeft in een bubbel. Ik heb in mijn omgeving geen klimaatsceptici, geen mensen die ervoor zijn vluchtelingen te weren, die vinden dat de rijken nog minder belasting hoeven te betalen. Ik ken ze niet, kom ze niet tegen en ze lezen ook Joop.nl niet. Want ook ik leef in een bubbel.

 

 

Een minuut voor twaalf: bestrijdt domheid en leugens

Spijt, berouw, excuses, schei eens uit Femke Halsema

Ik heb geen spijt van het slavernijverleden. Noch berouw. En ik ga er ook mijn excuses niet voor aanbieden. Ik had een moeder die altijd wilde dat ik mijn excuus aanbood, ook als ik iets niet gedaan had of onterecht vond. Dat weigerde ik ook en kon dan rekenen op de matteklopper. Ik ga ook mijn berouw niet tonen over de holocaust, de Armeense genocide, de politionele acties in Indonesië. Allemaal verschrikkelijk maar ik was er niet bij en als ik dat wel was had ik me er (hopelijk) tegen verzet.

 

Ik heb wel berouw over alle cacao en chocolade die ik heb geconsumeerd die niet slaafvrij was. En alle niet-biologische katoen die ik heb gebruikt, geoogst door katoenarbeiders die over de kling zijn gejaagd op de katoenvelden en veel te jong tengevolge van de pesticiden zijn overleden. Over de T-shirts die ik vroeger te goedkoop kocht, die door kinderhandjes in sweatshops in elkaar zijn genaaid voor een dagloon van 50 dollarcent. Over het feit dat ik nog steeds vlees eet, terwijl er mensen worden afgebeuld in Afrikaanse landen om op grote plantages voer te produceren voor onze varkens. Over de palmolie die nog steeds in zoveel producten zit verstopt die ik eet, terwijl de arbeiders in de Congo op de plantages als slaven worden behandeld. Over al de houten meubels die ik heb gekocht zonder na te denken over de arbeidsomstandigheden van de arbeiders die de bomen rooien.

 

Ik heb spijt dat ik ooit wel eens gestemd heb. Wel op een linkse partij, maar die zijn evengoed medeverantwoordelijk voor alle (semi)slavernij waaraan we ons nog steeds schuldig maken door voor veel te weinig geld, grondstoffen, halfproducten en producten te kopen waar mensen onder mensonterende omstandigheden en een fooi voor krom hebben gelegen. Door te bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking. Door mee te werken aan handelsverdragen en subsidiesystemen die deze gruwelijke ongelijkheid in stand houden. Door multinationals hun gang te laten gaan met deze praktijken.

 

Nee, laten ze in Amsterdam maar lekker blijven discussiëren over of ze spijt hebben, misschien ook wel berouw, om vervolgens te kijken of we misschien ook wel excuses moeten aanbieden. “Die moeten dan wel betekenis krijgen,” meldt de burgermeester van 020.

Nou Femke Halsema, als u denkt dat dit soort hoofdbuigingen helpt om het huidige racisme uit te bannen en dat in de toekomst uw politie mijn zwarte kleinzoon niet meer een knie in zijn nek zet terwijl mijn blonde zoon gewoon door mag rijden, moet u maar diep buigen. In mijn opinie kunnen we beter het slavernijheden oplossen en racisme op een minder theoretische manier bestrijden.

 

 

Een minuut voor twaalf: slavernij begint bij jezelf

Bomen uitverkocht dankzij Shell, Microsoft en Easyjet

Goed nieuws voor de planeet. Alle boomplant-projecten zijn uitverkocht. Misschien zijn er links of rechts nog wat kleine bosjes in aanplant te koop, maar de markt is overdonderd door grote bedrijven. Ik werd vandaag door iemand die in die wereld zit op deze bijzondere ontwikkeling gewezen: grote bedrijven hebben de laatste jaren de weg gevonden naar het planten van bomen om CO2 tegen te gaan. Natuurlijk ook om emissie-rechten op te kopen en goede sier te maken, maar dat terzijde.

 

Microsoft gaat nog het verst. Ze gaan behalve hun huidige uitstoot ook de CO2 die ze in hun hele geschiedenis de lucht in hebben gespoten compenseren.

 

Easyjet is vorig jaar begonnen met het compenseren van de CO2 uitstoot, zonder de klant daarvoor te laten betalen. Hun klantwaardering steeg in een dag 8% (normaal jaren werk voor een marketing-afdeling).

Shell heeft miljarden bomen nodig om de uitstoot van alle fossiele brandstoffen die het maakt te compenseren. Het verleden zullen ze wellicht buiten beschouwing laten. Bovendien laat Shell het de klanten zelf betalen. Er waren zoveel klanten bereid om een cent extra te betalen aan de pomp, dat Shell behoorlijk moeite moet doen om de – door de klanten betaalde – anderhalf miljoen bomen te kunnen planten.

 

Laten we positief blijven. Nu de bestaande boomprojecten zijn uitverkocht moeten er wel nieuwe komen.  Dat is nog niet zo eenvoudig. Want juist in de gebieden die in het verleden zijn kaalgeslagen en verworden tot woestijn of andere onvruchtbare gebieden valt het niet mee om nieuwe boompjes te planten en te laten groeien. Een voorbeeld is het Great Green Wall project. Het idee om een 7600 kilometer lange corridor van bomen in de subsahara aan te brengen wordt al gedeeltelijk uitgevoerd (we schreven er al over op Difweb). Er komen steeds meer innovaties die woestijnen kunnen terugveranderen tot leefbare gebieden.

 

Als we 2.000.000.000.000 bomen planten (2 triljoen) zou de volledige CO2 uitstoot van de wereld worden gecompenseerd. Het kan een mooi kantelpunt zijn.

 

 

Een minuut voor twaalf: 2 triljoen bomen is eigenlijk best te doen